Mariya Hoyin
O artyście
Absolwentka Lwowskiej Narodowej Akademii Sztuk Pięknych. Stypendystka Gaude Polonia. Zrealizowała następujące projekty: Peryferium (2016), Trzy kropki (2017), Dziennik w czasie wojny (od 2022), komiks Codzienne życie Galerii Labirynt (2023). Uczestniczyła w międzynarodowych wystawach i festiwalach w Ukrainie, Polsce, Czechach, Niemczech, Mołdawii i Tajlandii. Zajmuje się fotografią analogową, grafiką, performansem, kolażem i wideo. W swoich pracach porusza tematykę pamięci, miejsca, historii, przeszłości i teraźniejszości. Mieszka i pracuje we Lwowie.
Twórczość dodaje skrzydeł, chęci do życia, zapobiega zniechęceniu. Dlatego tak ważne jest dla mnie, aby mieć czas na twórczą pracę. Wojna odebrała mi tę możliwość na długo. To czas, kiedy odczuwa się chęć tworzenia, ale cały czas jesteś w odrętwieniu, nie możesz zrobić kroku do przodu ani kroku do tyłu. Cała ta sytuacja się zmieniła i zaczął się zupełnie nowy czas, zarówno w życiu jak i w twórczości. Znów mogę pracować twórczo i bardzo się z tego cieszę, ale niestety z przerwami. Czuję się jakbym była w czarnej dziurze i nie wiem, kiedy uda mi się z tego wyrwać. Zmieniła się też tematyka moich prac, tak jak zmieniło się życie w czasie wojny. Myślę wciąż o swojej mamie i siostrze, które zostały we Lwowie, o wojnie, która sprowadziła na nasz kraj śmierć, o niewinnych ludziach, którzy giną w obleganych miastach, o żołnierzach, którzy pragną pozostać z rodzinami w domu, ale zmuszeni są bronić naszego kraju przed okupantem. Cały czas zastanawiam się nad tym tematem i nie wiem czy to dobrze czy źle, ale tak po prostu jest. W moich pracach tworzonych teraz, jak i przed wojną poruszam temat pamięci. Dla mnie ten temat jest bardzo ważny, a w kontekście wojny nabiera jeszcze większego znaczenia. Osobiste historie, wydarzenia, miejsca, ludzie, wszystko to, co w jakiś sposób mnie dotknęło, znajdują później odzwierciedlenie w moich pracach, w fotografii, performansie czy grafice…
W tej chwili znajduję się w czarnej dziurze. Jedyne, co mogę powiedzieć o performansie, który mam wykonać na festiwalu, to to, że z pewnością będzie on kolejną refleksją nad całym tym horrorem, który się wokół dzieje.